เพลง เนื้อเพลง นางตู้คนสุดท้าย ธานินทร์ อินทรเทพ
เหมือนดังนั่งอยู่สุดปลายโลกร้าง
กอดความอ้างว้างไว้จนเต็มอ้อม
ฉาบใบหน้ากร่อยด้วยรอยยิ้มปลอม
ผิวกายเคลือบนวลแป้งหอม ซ่อนใจตรมตรอมผอมเซียว
สายตาประจบสอดสบประสาน
ดั่งข้าวในจานคดรอคนเกี่ยว
เมฆบนแผงดินอยู่เพียงเมฆเดียว
ไร้คนเยื่อใยแลเหลียว หัวใจแห้งเหี่ยวอ่อนล้า
คิดถึงวันเฉิดฉันรุ่งเรืองเฟื่องฟู
มิเคยได้อยู่ติดตู้เสนอใบหน้า
ร่ำลือชื่อเสียงลอยเด่นเป็นยอดดารา
ทรัพย์สินเลอล้ำค่า รินหลั่งมามิมีขาดสาย
พ้นวัยวันรุ่งดาวพุ่งตกพื้น
สุดทนกล้ำกลืนฝืนความแหนงหน่าย
โอ้คงถึงวันได้ทุกข์ละกาย
นับเงินเศษก้อนสุดท้าย ซื้อตั๋วรถทัวร์กลับบ้าน
EmoticonEmoticon