เพลง เนื้อเพลง ผู้หญิงคนนึ้ชื่อแม่ ปาล ประกาศิต
หญิงชราคนหนึ่ง แกมาตามหาลูก
ด้วยรักที่พันผูก เป็นห่วงลูกที่หายหน้าไป
ตัวแกกึ่งดีกึ่งบ้า เพราะว่าลูกทำเสียใจ
เดินทางเข้าในเมืองใหญ่ ตามหาลูกแต่ไม่เจอ
กินนอนแถวข้างทาง บางครั้งนั่งน้ำตาเอ่อ
บ่อยครั้งนั่งมองเหม่อ ปากก็เพ้อลูกจ๋าอยู่ไหน
จากคนกึ่งดีกึ่งบ้า ตอนนี้กึ่งดีหายไป
หัวเราะเดี๋ยวก็ร้องไห้ จนคนเขาเรียกยายบ้า
คุ้ยขยะหาเศษอาหาร กินทุกวันประทังชีวา
วันหนึ่งก็มีลูกหมา เดินหลงมาข้าง ๆ ต้นไม้
แกเดินไปอุ้มลูกหมา คิดว่าเป็นลูกในไส้
อุ้มอ๋อหยอกล้อเอาใจ ทั้งวันเฝ้าคอยดูแล
ยายบ้าเอ๋ยยายบ้า ยังทำหน้าที่ของแม่
รักลูกจริงรักแน่ ไม่เปลี่ยนแปรจนชั่วชีวา
เปิดนมให้ลูกหมาดูด เห็นแล้วสุดเวทนา
ปากแกก็เรียกลูกจ๋า ลูกจ๋ากินนมแล้วนอน
คุ้ยขยะหาเศษอาหาร กินทุกวันประทังชีวา
วันหนึ่งก็มีลูกหมา เดินหลงมาข้าง ๆ ต้นไม้
แกเดินไปอุ้มลูกหมา คิดว่าเป็นลูกในไส้
อุ้มอ๋อหยอกล้อเอาใจ ทั้งวันเฝ้าคอยดูแล
ยายบ้าเอ๋ยยายบ้า ยังทำหน้าที่ของแม่
รักลูกจริงรักแน่ ไม่เปลี่ยนแปรจนชั่วชีวา
เปิดนมให้ลูกหมาดูด เห็นแล้วสุดเวทนา
ปากแกก็เรียกลูกจ๋า ลูกจ๋ากินนมแล้วนอน
ลูกจ๋ากินนมแล้วนอน ลูกจ๋ากินนมแล้วนอน
หลับตา แม่จะกล่อม
EmoticonEmoticon