เพลง เนื้อเพลง ดอกสะแบงหล่นแล้ว หญิง อารียา
ดอกสะแบงหล่นใต้ต้น
คิดฮอดคนเคยฮ้อยฮวม
เก็บมารวมฮ้อยมาลัยให้น้อง
หมายปองไว้ดอกต่างใจ
ล่ะให้ฮักเฮาสดใสคือดอกไม้
ให้มั่นแก่นอย่ามีหม๋อง
ใกล้เดือนสองกุมภา ว่าสิมาบ่เห็นจ้อย
ต้นกุมภา อยู่หัวหน้าสะแบงเริ่มดอก
คำไผบอกว่าสิมา คือบ่เห็นเงา
จักเป็นหยังใจคนรอ คึดฮอดแต่เขา
บ่มีแม้ข่าว คนเคยเว่า คือทรงเงียบไป
เฟสกะหาย ทางไลน์กะบ่ติดต่อ
เป็นหยังน้อ หรืออ้ายยากงานวุ่นวาย
ดอกสะแบง เริ่มเหี่ยวแห้ง
กลายเป็นสีใหม่ เริ่มหม่นคือฮักสองใจ
ที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
คนคอยถ่า คอยถ่าคองทางจับเจ่า
คึดพ้อหน้าเจ้า บ่มีมื้อเปลี่ยนแปลง
ถึงยามแล้ง สะแบงป่งงามตา
คิดถึงครา คนพามาเก็บดอกสะแบงคาวนั้น
นับวันถ่าถึงเวลาโค้งต่าว
บ่เห็นฮอดหน้าเจ้าหัวใจเศร้าหม่นหมอง
น้ำตานอง ยามก้มเก็บดอกสะแบงหล่น
คิดเห็นหน้าพุลังคน อยู่ใต้ฮ่มหม่องนี้
จำคำเว่าบ่ได้ หรือมีใหม่ เคียงคู่จู๋จี๋
ลืมผู้สาวคนนี้ แล้วบ้อ คนเคยสัญญา
ดอกสะแบง อยู่นาหล่นแล้ว
แต่บ่เห็นแวว อ้ายสิคืนกลับมา
พยานฮักเฮา บานถ่าจนเฉาโรยรา
ป่านนี้ยังบ่เห็นหน้า
ใกล้สิ้นมีนา แล้วเด้อผู้บ่าว
ลมหนาวอ่วยส่งลมแล้ง
ดอกสะแบงเหลือแต่ดอกเหี่ยว
คอยทางคนเทียว
บ่เห็นต่าวโค้ง คำเว่าส่างบ่จำ
หรือคนใหม่ทำให้จื่อบ่ได้
เขางามกว่าหลาย อ้ายจึงลืมน้อง
หรือฮักเฮาสอง กำลังหมองหม่น
คือกับดอกสะแบงหล่นบ่มีค่า บ่มีค่า
EmoticonEmoticon