เพลง เนื้อเพลง วิ่งว่าว (เละ ตุ้ม เปะ) คำมอด พรขุนเดช
เละ ตุ้ม เปะ ละๆๆๆ เละ ตุ้ม เปะ ละๆๆๆ
หน้าหนาวนอนเฝ้าข้าวฟ่อน กระท่อมนาดอน เห็นหลังคาโด่เด่
ผักแว่นลัดหวอง อยู่กะหนองกลางนา ไปเด็ดยอดมาล่ะกินกันมุ่มเม
ไม่เคยลำบาก เรื่องปาก เรื่องท้อง ปลาตามลำคลองถมถืดถมเถ
ปลาหลดมุมนาล่ะได้มาครึ่งชาม ต้มใส่ใบมะขามกินกันข่วนเข
น้ำพริกมีมะกอก จิ้มดอกสะเดา ข้าวคั่วลาบเทา ล่ะใส่น้ำปลาพอเป๊ะเป๊ะ
สาโทนาวานล่ะทำกันสองตุ่ม ซุกไว้ในพุ่มกอไผ่ใบโพ๊ะเพ๊ะ
ไปตักมารินกินคนละกระป๋อง เอาจนพี่ล่ะกะน้อง เมาซวนเมาเซ
เมื่อครั้งนำอีนางวิ่งว่าว ล่ะจำได้ไหมเล่ากระทุ่งหัวทะเล
ให้พี่คนวิ่งให้อีนางคนส่ง พอถึงสายธงก็ติดลมถมเถ
พี่สาวน้องชัก พี่ชักน้องสาว
เอ้าสาว สาว สาว เอ้าชัก ชัก ชัก เอ้าชัก ชัก ชัก เอ้าสาว สาว สาว
เอ้าจนด้ายสายว่าว ล่ะพันกันมุ่มเม
พี่เคยนำนางฟังเสียงธนู เสียงดังเข้าหูยามลมหันเห
ว่าวพรูล่ะธนูใบลาน เสียงดังสนั่นล่ะมีมนต์มีเสน่ห์
หน้าหนานอนลาน พากันนอนหลับ เลยมานึกวาดภาพ เอาเมื่อครั้งบุพเพ
บางค่ำบางคืนล่ะก็นอนตาแคง ชวนหล่อนนอนตะแคง ดูดาวมีตะเข้
ดาวตะเข้หัวเรลงตะแคง ล่ะตะวันใกล้แจ้ง มันเป็นเรื่องจำเจ
พอเว้าหมดลมก็จิอ่วยหัวลง ล่ะต้องวิ่งลงท่ง เอาจนเอวนี้กระเท้
พี่สาวน้องชัก พี่ชักน้องสาว
เอ้าสาว สาว สาว เอ้าชัก ชัก ชัก เอ้าชัก ชัก ชัก เอ้าสาว สาว สาว
เอาจนว่าวตกสักหัวปักดินเด่ ก็หวนมาคิดว่าชีวิตคนเรา นี่มันก็คล้ายกันล่ะว่าวมีว่อนมีเว
เวลามีลมนี้ก็เชิงขึ้นลอย เวลาลมน้อยนี้ก็หมดน่ะเสน่ห์ เวลาเงินจางพวกนางนี้ก็จาก
แม้แต่คนรักมันยังมารวนเร ไม่มีหน้าไหนล่ะจะใหญ่ยืนยง มีขึ้นมีลง เหมือนกับลำนำทะเล