เพลง เนื้อเพลง รับบทคนเจ็บ ยศ นนทกรณ์
อ้ายมันเจ็บส่ำได๋ เจ้าคือเฮ็ดได้
น้อนาง ยามที่เหมิดหวัง ส่ำกับหย่าง
อยู่เทิงถ่านไฟ คือกับหัวใจเป็นแผล
เจ้าบ่แคร์บ่ห่วงอ้าย เอาเกลือทาซ้ำลงไป
ทุรนทุราย ฟูมฟายน้ำตา
มื้อที่อ้ายเหมิดค่า หยดน้ำตามันกะไหลริน
ล้มเกือกขี้ดิน ยังบ่เจ็บส่ำเจ้าจากลา
หย่างเหมิดแฮงพอปานสิล้ม คือมีดคม ๆ
กรีดใจเรื่อยมา บทคนเจ็บยอมรับชะตา
ฮอดเวลาหลีกทางของอ้าย
ผู้รับบทคนเจ็บ คืออ้ายแม่นบ้อกานดา
อ้ายเจ็บคือจั่งฟ้าผ่า หยดน้ำตาไหลท่วมหัวใจ
ผู้รับบทคนเจ็บ หมอบ่รับเย็บแผลเจ็บมันหลาย
เจ้าคือบ่ฆ่าให้ตาย สิแคร์อ้ายเฮ็ดหยังน้องหล่า
ฮู้ว่าอ้ายเหมิดค่า วาสนาบ่ได้คู่กัน พระเอกคือเขา
คนนั้นที่ครองใจเจ้าเรื่อยมา โตอ้ายควรรับบทใด
เฝ้าถามใจโตอ้ายเรื่อยมา คำตอบที่ได้กลับมา
อ้ายเหมิดค้ายามเจ้าเหมิดใจ
ผู้รับบทคนเจ็บ คืออ้ายแม่นบ้อกานดา
อ้ายเจ็บคือจั่งฟ้าผ่า หยดน้ำตาไหลท่วมหัวใจ
ผู้รับบทคนเจ็บ หมอบ่รับเย็บแผลเจ็บมันหลาย
เจ้าคือบ่ฆ่าให้ตาย สิแคร์อ้ายเฮ็ดหยังน้องหล่า
บทคนเจ็บยอมรับชะตา
อ้ายเหมิดค่ายามเจ้าเหมิดใจ